-
1 zapłakać
(-czę, -czesz); vi perf* * *pf.- aczę -aczesz burst into tears, weep, wail; zapłakać z radości/ze szczęścia cry from joy/happiness; zapłakał jak dziecko he wept like a child; zapłakać nad swoim losem cry over one's fate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapłakać
См. также в других словарях:
zapłakać — dk IX, zapłakaćpłaczę, zapłakaćpłaczesz, zapłakaćpłacz, zapłakaćał «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem, rozpłakać się; zacząć lamentować, ubolewać» Zapłakać cicho, głośno, żałośnie. Zapłakać z rozpaczy, z żalu. Zapłakać z radości, ze szczęścia.… … Słownik języka polskiego
